W dniach 16-17 października 2015 r. odbyła się w Lublinie interdyscyplinarna konferencja poświęcona problemom chorób infekcyjnych w reumatologii i onkologii.

Główną ideą konferencji była chęć pokazania, interdyscyplinarnego charakteru chorób zakaźnych. Problem infekcji dotyczy wielu dziedzin medycyny, w tym reumatologii i onkologii. Wymiana wiedzy między przedstawicielami różnych specjalności medycznych jest niezbędna, dla właściwej diagnostyki i terapii. Postęp jaki się dokonał w chorobach zakaźnych w okresie ostatnich kilkunastu lat jest olbrzymi. Był on również podstawa do rozwoju wielu innych dziedzin naukowych. Na potrzeby diagnostyki i terapii pacjentów z zakażeniem HCV, HBV czy innymi wirusami lub bakteriami stworzono nowoczesne testy laboratoryjne, a także opracowano wiele nowych leków o bardzo specyficznych punktach uchwytu

Udało się nam zgromadzić bardzo wybitnych specjalistów, nie tylko z Lublina, ale z całej Polski. I to zarówno z chorób zakaźnych jak i reumatologii, onkologii, mikrobiologii klinicznej. Dowiedzieliśmy się nad czym pracują ośrodki, jakie są wiodące tematy przyszłych prac naukowych, a także jaka jest strona praktyczna najnowszej terapii.

Uczestnicy konferencji bardzo pozytywnie ocenili pomysł tego spotkania. Umożliwiło ono przedyskutowanie problemów, z którymi spotykają się na co dzień w pracy. Pacjenci z WZW typu C czy z boreliozą, to są chorzy, u których często występują objawy reumatologiczne. Dlatego często mamy problemy, jak zakwalifikować pacjenta i gdzie go skierować, do leczenia reumatologicznego czy przeciwinfekcyjnego. Coraz częściej stosowane są bardzo nowoczesne terapie przeciwnowotworowe, nie tylko cytostatykami, ale też immunologiczne, biologiczne. A te terapie wiążą się z ryzykiem reaktywacji czynników infekcyjnych, tak np. zdarza się u pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu B, a przebieg schorzenia często jest dramatyczny. Innym przykładem może być zapalenie jelit wywołane Clostridium difficile, które występuje po wcześniejszym stosowaniu antybiotyków. Objawy choroby wywołane są przez toksyny bakterii. Bakteria ta jest patogenem bardzo zaraźliwym, bardzo trudnym do leczenia, z częstymi nawrotami.

W ciągu ostatnich dwóch lat obserwujemy rewolucję w leczeniu WZW typ C. Dotychczas w wielu przypadkach terapia zapalenia wątroby typu C, opierała się na interferonie. Jednak lek ten, ze względu na swój wpływ na układ immunologiczny wykluczony był ze stosowania u pacjentów z chorobą nowotworową, czy schorzeniami reumatologicznymi. Wprowadzenie nowych leków zwiększyło pulę pacjentów, bo pozwoliło również na leczenie osób z nowotworami, czy też z chorobami układowymi tkanki łącznej. I to jest powód do wielkiej dumy. Terapie te trochę różnią się skutecznością w wybranych grupach pacjentów, we wskazaniach do ich stosowaniach i, co bardzo ważne, interakcjami lekowymi. Największym problem stanowią właśnie interakcje lekowe. Konieczna jest tu współpraca różnych specjalistów, jak dany lek zastąpić innym preparatem i na tym właśnie polega interdyscyplinarność w praktyce.

Uczestniczyliśmy w pierwszym na świecie niezależnym badaniu oceniającym terapie w codziennej praktyce klinicznej. Wyniki tych badań zostały przedstawione na Kongresie we Frankfurcie. Są one rewelacyjne, skuteczność przekracza 97%. Dla części chorych stwarza to olbrzymią szansę na regresję włóknienia i uniknięcie przeszczepu.